De eerste dagen Noorwegen

Vanaf vrijdag ben ik dus in Noorwegen. Schandalig dat ik nu wat schrijf. Maar ja. Alles heeft een reden. Het meest in het oog springende is verstoorde nachtrust. Je weet dat als je op een slaapzaal ligt, dat er veel geluid is. Vrijdag : bijna iedereen voor 22 uur in bed en de meesten sliepen. Komt om 23 uur een middelbare dame de zaal binnen en gaat volledig door het lint. Ze had gelezen dat er slaapzalen voor alle vouwen waren en had gedacht dat zij zo'n zaal zou krijgen. Alle grote lichten aan en met veel bombarie pakte ze haar rugzak in verdween gelukkig naar de plaats waar ze als eerste had moeten zijn: de receptie. Haar niet meer teruggezien, maar zoiets geeft wel verbinding met elkaar. En fin: slapen dus wat later. 

De volgende dag stond Oslo gepland. Eerst naar het pelgrimsbureau voor actuele informatie over de route, overnachtingen en handige tips. Ik werd daar voortreffelijk ontvangen. 

Daarna voor een gastankje naar een buitensportzaak. Want dat mocht ik niet in het vliegtuig meenemen. (en dat wist ik, daarom thuis al een adres van een sportzaak gezocht. De rest van de dag Oslo doorkruist (het centrum dan). Het was vol met Schotten vanwege een voetbal wedstrijd. Ik zei nog tegen een kamergenoot: als ze maar rustig blijven in de slaapzalen en op de gang. Dat viel uiteindelijk wel mee. Maak 'snachts om 2 uur een harde klap en vervolgens riep een kamergenote: wat doet u nou! Zat daar op de stoel naast mijn bed een compleet laveloze Brit die dacht dat dat de wc was. 'Gelukkig' alleen een plas maar wel over mijn kleren. Vervolgens plofte hij in het bed van een jonge vrouw die uiteraard de boel bij elkaar schreeuwde van de schrik. Uiteindelijk heeft de beveiliging  hem van de ker gehaald na lang smeken van enkele jonge vrouwen.  Nog het probleem van mijn natte kleren: nee ze hadden geen wasmachine of droger. Maar de receptioniste had een fantastisch idee: een plastic zakje om de natte kleren in te doen! Uiteindelijk stond ik dus om half drie mijn kleren te wassen. Het voordeel van trekkerskleren is dat het snel droogt. Ik kon om zondagochtend, iets later dan gepland, een droge broek aantrekken.

En om 7.30 uur begon ik aan mijn pelgrimstocht.

Het weer was beter (minder heet) dan eerder verwacht en het was bewolkt. Heerlijk wandelweer  zeker omdat de route over veel asfalt door buitenwijken en industriegebied gaat. Maar het was minder erg dan ik had ingeschat. Er was ook veel groen.  Op weg drie pelgrims gezien, die uiteindelijk ook in dezelfde herberg kwamen. 

Maar leuk: na 10 km een miijlpaal die al 20 km minder aangaf naar Trondheim. 

De laatste kilometers waren fantastisch maar ook erg uitdagend. De oldtitsvei. De eeuwenoude weg. Steil omhoog met veel losse keitjes. Daarna lekker bijkomen van deze eerste dag. Ik merk dat ik in een ritme moet komen. Daar heb ik dus nog 31 dagen voor.

Maar ik ben op weg.