Afsluiting met......regen
23 mei 2022 - Cañaveral, Spanje
Casar de Cáceres - Cañaveral 33 km
Vannacht was het een herrie van mensen die het stilletjes wilden doen. Maar het begon met een feestje op het dorpsplein waar de herberg aan gelegen is. Feestje? Ik weet het niet maar het leek wel een wedstrijd wie het hardste kon praten. Toen die weg waren ruim na twee uur begonnen de eerste pelgrims hun spullen in te pakken. En dan na elkaar. Ze doen hun best om het stil te doen maar je hoort het toch. En zo vroeg lopen in het donker..... het heeft wel wat maar of de de route kan vinden. Tja. Ik heb ook maar achter aangesloten. Om 6 uur liep ik naar buiten. Iedereen was of al weg of aan het inpakken of ontbijten.
Buiten het dorp was de weg goed te zien in de maneschijn: het was witte steenslag dus dat was wel duidelijk. Het was ook een rechtdoorgaande weg.
En toen. Zeven over zeven. Geen zon te zien terwijl hij wel op dat tijdstip stond gepland. Er was, hoera, een sluierbewolking.
Het was afzien. Een leeg landschap. Op een gegeven moment bij een stuwmeer. Nou, dat ben je niet zomaar voorbij.
Dalen en weer stijgen en weer dalen en weer......Na twee uur lopen keek ik weer op de brug van de hoge snelheidslijn. Hel leek maar een klein stukje verder.
En zoals zo vaak: om bij de herberg te komen, moest je na een fikse daling nog eens goed klimmen na bijna 33 km.
Een wat steriel hostel. Je komt niet te kort maar er hangt geen sfeer.
In een restaurantje gegeten. Ook Mateo (een Poolse pelgrim) zat daar. Hij was ook bij de 'kaasfondue' . Samen hebben we gezellig gegeten. Nadeel is dat alles erg zout is en dat met een kapotte lip. Dat prikt!!
En, bijna vergeten, tijdens het eten begon her even te regenen. Maar voordat er iets nat was, hield de regen op. Er liep een aantal mensen, gekleed voor een feest, maar die lieten zich niet van de wijs brengen.
Vroeg naar bed. Het lijkt er op dat er weer pelgrims in de nacht zullen starten.
Ik mis wel de beleving (beleving: ontmoetingen van niet pelgrims en bijzonderheden onderweg en hoe je het wandelen ervaart) in je verhaal, een broer die pelgrim is! Je spreekt vaak in de "je" vorm ipv de " Ik-vorm" of mijn.
Toch knap dat je elke keer weer je verhaal doet na een lange, warme enerverende trip.