Het Gudbrandsdalen in.

Na een goede nacht helemaal alleen in de herberg weer om goed half acht op stap, richting Lillehammer.

Een korte afstand vandaag. Op het punt waar ik weer op de route kwam, kwamen twee pelgrims aandenderen: een Spaanse-zwitser en een Nederlander. Na een praatje hielden zij er een stevige pas in. Ik ging door in mijn eigen tempo. 

Langs de Olafsbron waar op de steen volgens kenners letters stonden van 1000 jaar geleden. Ik kon ze helaas niet ontdekken. Het water zou helpen tegen allerlei kwalen, maar hij ligt tegen de weg aan, zodat het mij niet meer gezond lijkt.  Een door enkele cultuurbarbaren bedachte wegreconstructie was die bijna onder de weg gekomen. Gelukkig eas er iemand die net op tijd de bulldozer tegenhield.

Een eind verder kwam ik weer de twee pelgrims weer tegen. In de gids staat uitgebreid beschreven dat je een bordje aan de overkant van het korenveld moet zoeken hoe je moet oversteken en hoe verder over kleine paadjes. De eigenaar had er blijkbaar genoeg van en de boel afgesloten dus moesten ze een stuk terug. De richtingwijzers gaven overigens wel de nieuwe route aan. 

In Lillehammer de camping gezocht. Een echt toeristisch oord. Of ik daar nu met mijn kleine tentje kom of met een caravan: je betaalt allemaal hetzelfde forse tarief. 

Maar goed. Een stukje Lillehammer bekeken,  boodschappen gedaan en een hapje gegeten.

Nog 'maar' 417 kilometer.

Het weer was omgeslagen en 's avonds begon het te regenen. Met inpakken de volgende ochtend was het wel dreigend maar droog.  De hele ochtend bleef het dan weer miezer, dan weer droog.

Inmiddels de Mjøsa verlaten en het Gudbrandsdalen in.

Het wordt saai om te vertellen maar het blijft prachtig  via allerlei paadjes. Af en toe wel flink steil zodat ik me afvraag waar ik mee bezig ben als ik weer even sta uit te hijgen. 

Daarbij komen nog de muggen die feilloos de plekjes weten te vinden die net niet zijn ingesmeerd. 

Maar ik heb er voor gekozen en met mooi weer in de middag op weg naar mijn slaapadres. Het laatste stukje was natuurlijk weer een flinke klim. Het lag eerst aan de pelgrimsroute maar die is verlegd. Het blijkt nu een air- b&b te zijn. Maar het was er prima.

Ik kreeg een diner voorgezet waar je met wel 4 mensen van kon eten en de volgende ochtend het ontbijt idem.

En om te voorkomen dat ieder in slaap valt, deze dag in foto's.

De kampeerplaats aan het meer: nu is het water wel te zien.