Hoogste punt van de route.

9/6 dag  31   naar Lubián  17 km.

Vanmorgen niet zo heel vroeg opgestaan, want we zouden ontbijten in de bar en die ging pas half acht open.

Na het ontbijt aan de klim begonnen. Het pad wisselde erg van een vlak karrespoor tot keienpaden die soms ook nog een beekbedding waren. Gelukkig niet diep (als je oppast) zodat je er gewoon doorheen kunt lopen.

Langs het pad was een riviertje met watervallen. Meestal moeilijk te zien door alle struiken. Maar het ruisen was steeds aanwezig. Er waren pelgrims die gisteren de klim zonder bagage hadden gedaan en met de taxi terug en dan vandaag weer met de taxi naar het hoogste punt, kortom: een heen en weer. Zij vertelden dat er nog steeds belemmeringen zijn vanwege de aanleg van de hogesnelheids spoorlijn. De update van de onvolprezen gids van Gerald Kelly die hem bijna dagelijks aanpast via Facebook  gaf juist deze week aan dat alle belemmeringen waren opgeheven. En volgens ons klopte dat ook, maar dan moet je ook het juiste hek openen.

Opgeklommen tot 1365 meter: het hoogste punt van de Via de la Plata. En daarna weer afdalen naar 1000 meter naar de herberg. Kortop: het was weer een prachtige route. De herberg is uitgebreider dan de vorigen: er is een keuken met kookplaat en magnetron en zitplaatsen. Heerlijk om na zo'n wandeling een kopje bouillon te kunnen maken.  Daar knap je echt van op. Ondanks de kookplaat een pelgrimsmenu genomen in een bar: dat houdt dus in: een eerste gang, mijn keuze pastasalade  tweede gang, mijn keuze varkenshaasje met frites en sla , de postre, een ijsje en een complete fles wijn en mandje brood. En nu nog rechtop naar de herberg terug. (overigens: de fles wijn is lang niet op gegaan hoor)