Een ontspannen dag.

5/6  Dag  26. Naar Santa Marta de Tera. 24 km. 

"Buenos dias. Hora de levantarse". Kwart voor zes komt José binnen en doet het grote licht aan. Zes uur ontbijt en half zeven allemaal de  deur uit.

Gisteravond dook Gilles weer op als een duveltje uit een doosje. Ik kom er maar niet achter hoe hij loopt. Hij vertelde dat Dominique volgens plan weer thuis is in Frankrijk maar positief testte op Covid. Oei!

Gilles en José.

Een lekkere ochtend om te lopen: niet te warm, niet te koud. Goed begaanbare veldwegen, maar wel wat meer op en neer. Het landschap is afwisselend en ik loop voor mijn gevoel lekker licht.

Vlak voor mijn pauze een enorm luidruchtig concert van Spaanse kikkers bij een riviertje. Het land is veel natter en daardoor ook groener. 

Om half tien zat ik al 15 km verder van een zondagse koffie te genieten.

In het tweede deel was een flinke klim en afdaling. In het bos stonden diverse ruïnes met muren van steen en leem. Ook heel vreemdsoortige huizen die met de achterkant in een kunstmatige heuvel staan.

In Santa Croya de Tera was langs de rivier een heel langgestrekt recreatiegebied aangelegd, maar ik heb er niemand gezien. Het liep wel lekker in de schaduw.

Via bruggen over drie stromen kwam ik in Santa Marta de Tera en al snel bij de herberg. We waren met twee pelgrims en later een derde: en geen enkele Spanjaard. Moet ik natuurlijk niet zeggen want meteen stappen er 3 Spaanse fietsers binnen. 

Er is geen winkel, de bar is 'szondags gesloten. Gelukkig wel een restaurant. Geopend van half twee tot vijf. Daar dus gegeten: het was prima.

De kerk van Santa Marta is heel oud en bijbehorende gebouwen zijn al pelgrimshuizen vanaf de elfde eeuw. Het Jacobusbeeld aan de kerk is het oudst bekende beeld van Jacobus (Santiago) in Spanje

In het dorp is verder niets te beleven dus de avond maar door te zien komen.